Distributieovereenkomst, mededinging en exclusiviteit

In het Nederlands recht zijn een aantal overeenkomsten specifiek geregeld, zoals de overeenkomst van opdracht, de aannemingsovereenkomst en de arbeidsovereenkomst. Bij de distributieovereenkomst is dit niet het geval, waardoor op deze overeenkomst de normale regels van het vermogensrecht van toepassing zijn. Een distributieovereenkomst houdt in dat een distributeur en ene leverancier afspraken maken over onder andere de hoeveelheid te verkopen goederen in een bepaald gebied en op welke wijze dit gebeurt.

Exclusiviteit

Bij een aantal merken/goederen wordt vaak exclusiviteit bedongen ten gunste van de distributeur. Op deze wijze kan hij bij overeenkomst afdwingen dat hij het alleenrecht heeft om de goederen in een bepaald gebied te verkopen zonder daarbij te hoeven concurreren met anderen. Voor de vraag wat onder exclusiviteit moet worden verstaan, is van belang wat partijen daarover onderling hebben afgesproken. Daarbij telt overigens wat de overeenkomst daarover letterlijk zegt: het komt ook aan op de bedoeling van partijen ten tijde van het sluiten van de overeenkomst. Ook kan exclusiviteit worden onderscheiden in een geografische afbakening en een afbakening per klantengroep. Ook kan exclusiviteit worden bedongen ten aanzien van distribiteurs die aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen.

Afspraken in de distributieovereenkomst

Zoals gezegd is de distributieovereenkomst niet in de Nederlandse wet geregeld, waardoor de normale regels van het Nederlands vermogensrecht van toepassing is. Ingeval er sprake is van een agentuurovereenkomst is bovendien in veel gevallen de Agentuurrichtlijn van toepassing. Deze richtlijnen zorgt voor een grote mate van harmonisatie van regelgeving waardoor internationaal opererende distributeurs in mindere mate rekening hoeven te houden met verschillen in wet- en regelgeving tussen verschillende landen. De primaire bron voor de verplichtingen van de distributeur en de leverancier enerzijds blijft echter de distributieovereenkomst zelf: daarin worden afspraken gemaakt over de mate van exclusiviteit, een eventuele vergoeding van de distributeur bij beëindiging van de overeenkomst en de duur van de overeenkomst. Indien de distributieovereenkomst wordt aangegaan voor onbepaalde tijd zal opzegging door de leverancier in beginsel alleen mogelijk zijn indien er een redelijke grond voor de opzegging bestaat. Met andere woorden: de leverancier kan niet zonder reden de overeenkomst opzeggen en de reden dient bovendien voldoende grond te geven om het oordeel te rechtvaardigen dat de opzegging in overeenstemming is met de eisen van redelijkheid en billijkheid.

Opzegtermijn bij duurovereenkomst

Zoals bij veel overeenkomsten dient een redelijke opzegtermijn in acht te worden genomen. Dit is om te voorkomen dat -in de meeste gevallen- de distributeur schade leidt ten gevolge van een al te plotselinge opzegging aangezien de distributeur enige tijd nodig heeft om op een nieuwe markt werkzaam te zijn of een nieuwe leverancier te kunnen vinden. Voor de vraag wat de duur van deze opzegtermijn is, zijn geen vaste kaders te geven: in de regel dient deze termijn zodanig te zijn dat deze ‘redelijk’ is. Wanneer daarvan sprake is, verschilt van geval tot geval. In elk geval een opzegging tegen een termijn van drie maanden zal in de regel als redelijke termijn worden beschouwd.

Hulp nodig van een advocaat verbintenissenrecht?

Maak een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek van een half uur via het contactformulier of mail of bel ons direct via [email protected] of bel 072 – 5123 229. U kunt er ook voor kiezen om teruggebeld te worden. Vul dan het formulier aan de rechteronderzijde in.

Overigens is het mogelijk dat u in aanmerking komt voor een tegemoetkoming in de kosten. Lees daarvoor de pagina’s gesubsidieerde rechtsbijstand en tegemoetkoming advocaatkosten door.