Ingebrekestelling (mv: Ingebrekestelling)

Een ingebrekestelling (ook wel: aanmaning) is een schriftelijk document waarin de schuldeiser de schuldenaar een termijn biedt om zijn verplichtingen uit de overeenkomst na te komen. Hiervan dient gebruik te worden gemaakt indien de schuldenaar een afspraak uit de overeenkomst niet, of niet behoorlijk nakomt. Er is dan sprake van een wanprestatie. Een ingebrekestelling wordt soms ook gebruikt in het bestuursrecht en heeft geeft een bestuursorgaan in dat geval een ultimatum om een beslissing te nemen.

Als de schuldenaar na genoemde termijn vooralsnog niet, of niet behoorlijk nakomt, treedt direct verzuim in. De schuldeiser kan dan direct aanspraak maken op (vervangende) schadevergoeding. Dit is slechts anders indien de schuldenaar zich kan beroepen op overmacht.

In sommige gevallen treedt het verzuim van de schuldenaar direct in. Dit doet zich voor als uit de houding van de schuldenaar blijkt dat hij niet zal nakomen, of indien uit de omstandigheden blijkt dat nakoming blijvend onmogelijk is. Denk in dit laatste geval aan de levering van een aantal goederen op een locatie tegen een bepaalde datum, waarna blijkt dat de goederen -al dan niet wegens overmacht- niet tegen genoemde datum geleverd kunnen worden. Als uit de overeenkomst blijkt dat de schuldeiser de goederen tegen deze datum nodig had, zal nakoming door de schuldenaar blijvend onmogelijk zijn.