Omgangsregeling

Betekenis & definitie

Gaan ouders met kinderen uit elkaar, dan zijn zij wettelijk verplicht om afspraken te maken over (onder meer) de verdeling van de zorg- en opvoedingstaken. Dat heet ook wel een omgangsregeling. Het vaststellen hiervan kunnen de ouders onderling doen (eventueel met behulp van een advocaat of mediator) of via de rechtbank.

Omgangsregeling vaststellen via advocaat of mediator

Voor het vastleggen van een omgangsregeling is bijstand van een advocaat of mediator niet verplicht. Meestal is het echter wel raadzaam om hulp van een advocaat of mediator in te schakelen. In beide gevallen leggen de ouders de afspraken vast in een ouderschapsplan. Onderwerpen die in geval vaak aan bod komen zijn de verdeling van de omgang, welke ouder het kind haalt of brengt en hoe het recht op omgang geregeld is gedurende de vakanties en feestdagen. Ook kunnen ouders afspraken maken over de wijze waarop ouders onderling contact met elkaar houden.

Omgangsregeling via rechtbank

Als ouders er niet in slagen om onderling afspraken te maken, dan kan de rechtbank een (voorlopige) omgangsregeling vaststellen. Hiervoor is wel bijstand van een advocaat vereist. In een bodemprocedure stelt de rechtbank een definitieve omgangsregeling vast.

Nakoming en wijziging omgangsregeling

Komt een van de ouders een omgangsregeling niet na, dan kan de andere ouder nakoming afdwingen door middel van een kort geding. De rechtbank kan eventueel aan de veroordeling een dwangsom koppelen. Na verloop van tijd of bij gewijzigde omstandigheden kan de rechtbank op verzoek een omgangsregeling wijzigen. Dat moet via een bodemprocedure.