Dagvaarding (mv: Dagvaarding)

Een dagvaarding (ook wel: exploot) is een schriftelijk processtuk waarmee een gedaagde wordt opgeroepen om voor een gerecht te verschijnen. De dagvaarding wordt zowel gebruikt in het civiele recht als in het strafprocesrecht. De dagvaarding vermeldt de op de wet gebaseerde gronden van de rechtskwestie. In het strafrecht wordt een dagvaarding beschouwt als daad van vervolging; hiermee begint de zaak bij de rechter te lopen. De andere wijze waarop een procedure bij de rechter wordt ingeleid -in het civiele recht- is door middel van een verzoekschrift.

In het civiele recht dient een dagvaarding te worden betekend door een gerechtsdeurwaarder.

In het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering zijn een aantal vereisten opgenomen omtrent de inhoud van de dagvaarding. Zo dient de eiser woonplaats te kiezen in Nederland. Als het gaat om een procedure waarbij procesvertegenwoordiging door een advocaat verplicht is, dient de dagvaarding tevens de naam en het kantooradres van de door de eiser gestelde advocaat te vermelden.

Gebreken rondom de inhoud of betekening van de dagvaarding kunnen leiden tot een niet-ontvankelijkheid.