Voeging en tussenkomst

Tussenkomst is een speciale procedure die in de wet geregeld is. Zoals de term doet vermoeden verzoekt een partij om zich te mogen mengen in een bestaande gerechtelijke procedure. Die partij kan hier baat bij hebben omdat de uitkomst van de procedure – positief of negatief – invloed kan hebben op diens rechtspositie.

Voorwaarden voor voeging en tussenkomst

De wet kent een verschil tussen voeging en tussenkomst. Op beide verzoeken zijn min of meer dezelfde voorwaarden van toepassing, maar inhoudelijk bestaat er wel verschil. Zo neemt een partij bij een verzoek tot tussenkomst een zelfstandige positie in, maar bij een verzoek tot voeging sluit diegene als procespartij bij  ofwel de gedaagde, ofwel de eisende partij aan.

Wettelijke termijnen

Verzoeken tot voeging of tussenkomst zijn aan (strenge) wettelijke termijnen gebonden. Moet de gedaagde partij een conclusie van antwoord indienen? De partij moet dan voor of op de laatste datum waarop de gedaagde partij deze moet nemen, voegen of tussenkomen. Als deze termijn verstreken is, dan is een tussenkomst in een bodemprocedure niet langer mogelijk. De partij heeft enkel nog de mogelijkheid om in hoger beroep te voegen of tussen te komen.

Hoger beroep

Heeft een partij in eerste aanleg zich gevoegd of is deze reeds tussengekomen? Als deze partij geheel of gedeeltelijk in het ongelijk is gesteld, moet deze partij hoger beroep instellen. Dit komt omdat hij een eigen vorderingsrecht heeft.

Advocaat

Bij een verzoek tot voeging kan een advocaat doorgaans ook voor deze partij optreden. Onder omstandigheden kan er sprake zijn van een belangenverstrengeling: de advocaat mag dan niet formeel voor die procespartij optreden maar zal een eigen advocaat moeten inschakelen.