Hoger beroep

Betekenis & definitie

Bij hoger beroep (ook wel: appel) wordt een uitspraak van de rechter voorgelegd aan een hogere rechter, die vervolgens de zaak opnieuw beoordeelt. Dit beroep wordt doorgaans ingesteld bij het Gerechtshof. In het sociaal zekerheidsrecht wordt het hoger beroep ingesteld bij het College van Beroep voor het bedrijfsleven, de Centrale Raad van Beroep of de Raad van State. Dit is afhankelijk van de aard van de zaak. 

Herbeoordeling

Een advocaat kan in in onderling overleg met zijn cliënt besluiten om in hoger beroep te gaan. Hiermee wordt gepoogd een uitspraak te verkrijgen die gunstiger is dan de uitspraak in eerste aanleg. In het civiele recht geldt een zogenoemde grievenstelsel, waarbij een partij aangeeft op welke punten de partij het met de uitspraak niet eens is. Een partij kan, bij een procedure die moet worden ingeleid bij dagvaarding, deze grieven op een later moment aanvoeren. Dat gebeurt door middel van een akte van grieven. Bij een procedure die moet worden ingeleid door middel van een verzoekschrift moet de partij bij het appelschrift direct de grieven aanvoeren.

In het civiele recht is het niet altijd mogelijk om hoger beroep in te stellen. Zo geldt bij een procedure die moet worden ingeleid bij dagvaarding onder meer een appelgrens van €1.750,-. Vertegenwoordigt de zaak een financieel belang dat onder deze waarde ligt, dan is hoger beroep niet mogelijk.

Strafrecht

In het strafrecht beoordeelt het hof de zaak in hoger beroep volledig opnieuw. Dit brengt het risico met zich dat de partij een uitspraak krijgt die minder gunstig is. In dat geval zal de partij dat moeten accepteren, of cassatie instellen.