Arbitrage

Een vorm van alternatieve geschillenbeslechting. Arbitrage heet ook wel particuliere rechtspraak (rechtspraak buiten de gewone rechter om). Arbitrage is alleen mogelijk als partijen voorafgaand aan het ontstaan van een geschil arbitrage zijn overeengekomen of als partijen na het ontstaan van een geschil arbitrage overeenkomen. Partijen kunnen het geschil voorgelegen aan een arbitraal scheidsgerecht. Dit gerecht geeft dan dan een arbitraal vonnis dat in veel opzichten vergelijkbaar is met een vonnis van de civiele rechter. Om een arbitraal vonnis ten uitvoer te kunnen leggen dient de partij verlof tot tenuitvoerlegging te vragen aan de civiele rechter.

In de wet staan slechts beperkt regels opgenomen met betrekking tot arbitrage. In boek 4 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering staat opgenomen op welke wijze arbitrage dient te worden overeengekomen en hoe een arbitrageraad tot stand komt.

Partijen kunnen afspreken een toekomstig geschil te onderwerpen aan arbitrage: in dat geval wordt gesproken van een arbitraal beding. Partijen kunnen ook overeenkomen een bestaand geschil te onderwerpen aan arbitrage: in dat geval spreekt men van een arbitraal compromis. 

In de praktijk maken brancheorganisaties vaak gebruik van hun eigen arbitrageraden en geschillencommissies. Een van de voordelen van arbitrage is dat het scheidsgerecht vaak technische vakkennis heeft waardoor specifieke onderwerpen zich soms beter lenen voor arbitrage.