Soms wenst de verhuurder renovatiewerkzaamheden te verrichten aan het gehuurde. Als het gaat om een particuliere persoon zal diegene onder omstandigheden (tijdelijk) moeten verhuizen. Om de verhuiskosten te compenseren, kan de huurder dan aanspraak maken op een verhuiskostenvergoeding. Daar zijn wel voorwaarden aan verbonden. Welke voorwaarden dit zijn, bespreekt onze advocaat huurrecht aan de hand van een recente uitspraak.
Urgentieverklaring
In de procedure betrof het de huur van een sociale huurwoning. De huurder had reeds lange tijd met haar partner samengewoond. Zij kregen samen een zoontje. Nadien verbraken zij de relatie en verliet haar partner de woning. In de periode daarna begon haar partner haar echter te bedreigen. Dit ging zo ver, dat zij op een bepaald moment aan de woningcoöperatie vroeg om een urgentie. De politie bevestigde dat zij beter een ander onderkomen kon vinden. Hierin ging de woningcorporatie mee en zij kreeg een nieuwe huurwoning toegewezen.
Renovatiewerkzaamheden
Daarop ontstond een geschil tussen de huurder en de woningcorporatie. De woningcorporatie was op een bepaald moment van oordeel dat zij renovatiewerkzaamheden moest verrichten aan het gehuurde. Dit betroffen relatief kleine werkzaamheden. De woningcorporatie bood aan dat de huurder daarop tijdelijk gebruik kon maken van een logeerruimte. Deze was nagenoeg volledig aangekleed met meubilair. De huurder diende enkel nog te zorgen voor beddengoed en kleding.
Verhuiskostenvergoeding?
Vanwege de renovatiewerkzaamheden en het feit dat de huurder tijdelijk in de logeerkamer moest, althans kon verblijven, was zij van oordeel dat ze recht had op een verhuiskostenvergoeding. Zij wenste bij de woningcorporatie hier dan ook aanspraak op te maken. De woningcorporatie ging hier echter niet in mee.
Verschillende soorten werkzaamheden
De rechter die hierover besliste beoordeelde eerste welke renovatiewerkzaamheden de woningcorporatie verrichte. Dat was: a. het aanbrengen van brandwerend glas boven de woningentree, b. het vervangen of overlagen van plafonds, c. het aanbrengen van mechanische ventilatie, d. het vervangen van bestaande cv-ketel, e. nieuw plafond in het trappenhuis. De werkzaamheden onder a,d en e konden plaatsvinden zonder dat de huurder zou verhuizen. De werkzaamheden onder b. en c. konden hinder opleveren. Dat zou betekenen dat de huurder (tijdelijk) niet in de woning aanwezig zou kunnen zijn.
Verhuiskostenvergoeding enkel bij gedwongen verhuizing
In 2016 heeft de Hoge Raad een aantal kaders geschept voor de vraag wanneer bij een renovatie recht bestaat op een verhuiskostenvergoeding. Volgens de Hoge Raad moet ingeval van een renovatie sprake zijn van een noodgedwongen verhuizing. De vergoeding die de verhuurder dan dient te betalen aan de huurder is forfaitair vastgesteld. Van een renovatie is alleen sprake als door de werkzaamheden het woongenot toeneemt. Als er dus sprake is van een verbouwing maar het woongenot neemt niet toe, dan bestaat ook geen recht op een verhuiskostenvergoeding.
Renovatiewerkzaamheden: toename woongenot
De rechtbank toetste afzonderlijk of de werkzaamheden door de woningcorporatie renovatiewerkzaamheden waren. Het balkon dat vervangen werd, zou qua grootte gelijk blijven. Daarom was van een toename van het woongenot geen sprake. Daarnaast zou het enkelglas worden vervangen door dubbelglas. Daarvan oordeelde de rechtbank dat het woongenot toenam en dus een renovatie betrof. Deze werkzaamheden konden echter in één dag worden uitgevoerd. Om die reden was dus geen verhuizing noodzakelijk. Ten aanzien van de overige punten oordeelde de rechtbank dat dit óf geen renovatiewerkzaamheden waren, óf niet noopten tot een verhuizing.
Geen verhuiskostenvergoeding
In de procedure stond vast dat de verhuurder alle werkzaamheden vrijwel in één dag kon verrichten. Daarbij kon de huurder tijdelijk gebruik maken van een logeerruimte die vrijwel volledig was aangekleed met meubilair. Gelet op die omstandigheden oordeelde de rechter dat de huurder geen aanspraak kon maken op een verhuiskostenvergoeding. Haar vorderingen werden door de rechtbank dan ook afgewezen.
Waarom ons
