Verjaringstermijn

Een wettelijke termijn waarbij een schuldenaar na een bepaalde periode van een verbintenis wordt bevrijd. De verjaringstermijn is 20 jaar bij openstaande vorderingen. De schuldeiser kan gedurende de looptijd aanmaningen versturen. Dit heeft tot gevolg dat de verjaringstermijn wordt gestuit.

Ook in het strafrecht worden er verjaringstermijnen gehanteerd. De verjaringstermijn bij misdrijven verschilt per misdrijf en ligt aan de aard van het misdrijf en de straf die op het betreffende misdrijf staat. Bij levensdelicten zoals moord, bepaalde zedendelicten en alle delicten waarop een gevangenisstraf van ten minste 12 jaar staat, is er geen verjaringstermijn. Een verdachte kan altijd vervolgd worden voor deze misdrijven.

Wetsartikel Art. 3:310 BW
Synoniemen Verjaring