Noodweerexces

Noodweerexces is een schulduitsluitingsgrond in het Nederlands strafrecht. Het is vastgelegd in art. 41 lid 2 van het Wetboek van Strafrecht en luidt als volgt: 'Niet strafbaar is de overschrijding van de grenzen van de noodzakelijke verdediging, indien zij het onmiddellijk gevolg is geweest van een hevige gemoedsbeweging, door de aanranding veroorzaakt.'

Bij noodweerexces gaat het in de regel om hevige emoties, waardoor het niet mogelijk is om kalm en rationeel te reageren. Een beroep op noodweer is dan niet meer mogelijk, omdat de dader dan vanuit een heftige gemoedsbeweging heeft gehandeld en de noodzakelijke grenzen van de verdediging heeft overschreden. Als de dader in dat geval de grenzen van proportionaliteit overschrijdt zal hij mogelijk een succesvol beroep kunnen doen op noodweerexces.