Cassatie

Betekenis & definitie

Cassatie is het laatste rechtsmiddel dat een partij kan aanwenden binnen het civiele recht en het strafrecht. Dit gebeurt bij de Hoge Raad der Nederlanden en kan pas nadat de hoger beroepsprocedure bij het hof is afgerond. Daarna kan de partij onder voorwaarden in cassatie. Een uitzondering hierop is sprongcassatie, waarbij partijen afspreken dat zij afzien van hoger beroep.

Cassatie bij de Hoge Raad is alleen mogelijk in het civiele recht, strafrecht en belastingrecht. In het bestuursrecht is de hoogste rechter de RvS, het CBb of de CrvB.

Cassatieadvocaat

Niet iedere advocaat mag procederen bij de Hoge Raad: hiervoor is vereist dat de advocaat ingeschreven staat als cassatieadvocaat. De advocaat dient daarvoor specifieke toelatingsexamens af te leggen en moet daarnaast met regelmaat cassatiezaken behandelen om ingeschreven te mogen staan. Veel cassatieadvocaten zijn lid van de Vereniging Civiele Cassatieadvocaten (CVVA). In het strafrecht gelden geen specifieke vereisten.

Voordat een partij in een (civiele) procedure in cassatie gaat, geeft een cassatieadvocaat doorgaans eerst een advies. Dit is in met ingang van 1 juli 2012 ingevoerd om het aantal zaken bij de Hoge Raad terug te brengen. Geeft de advocaat een negatief advies, dan kan de partij (of de advocaat) eventueel om een second opinion vragen.