Vaststellingsovereenkomst (mv: Vaststellingsovereenkomst)

Een vaststellingsovereenkomst is een bindende afspraak tussen partijen. Een vaststellingsovereenkomst wordt vaak afgesloten om een onzekere gebeurtenis of geschil definitief af te handelen. Hierdoor kunnen partijen een einde maken aan een bepaalde (rechts)toestand.

In het arbeidsrecht wordt een vaststellingsovereenkomst vaak gebruikt in geval van een ontslag met wederzijds goedvinden. De vaststellingsovereenkomst heet dan ook wel een beëindigingsovereenkomst, echter is hierop de wettelijke regeling van vaststellingsovereenkomsten zoals neergelegd in art. 7:900 BW van toepassing.

Bij mediation worden vaststellingsovereenkomsten gebruikt om een geslaagd mediationproces af te sluiten. In de overeenkomst worden dan de door partijen gemaakt afspraken vastgelegd, nadat zij zijn begeleid door een professioneel mediator.

Een vaststellingsovereenkomst levert op zichzelf geen executoriale titel op. Dat betekent dat als een partij een afspraak maakt waarin bepaalde afspraken worden gemaakt, deze afspraken niet direct door de overeenkomst kunnen worden afgedwongen. Hiervoor dient de vaststellingsovereenkomst eerst te worden vastgelegd in een notariële akte, of dient de vaststellingsovereenkomst te worden bevestigd door middel van een rechterlijk vonnis.