Betekenis & definitie
Lijfsdwang is een middel dan kan worden ingezet om een schuldenaar ertoe te bewegen een gerechtelijk vonnis na te komen. Dit kan een middel zijn als bijvoorbeeld een schuldeiser nakoming heeft gevorderd van de schuldenaar, maar de schuldenaar hoe dan ook weigert (deugdelijk) na te komen. Als de schuldenaar zelfs na veroordeling door de rechter weigert om de overeenkomst na te komen, kan door middel van een kort geding worden verzocht om lijfsdwang toe te passen. In de praktijk komt dit middel weinig voor.
Lijfsdwang als ultimum remedium
Lijfsdwang geldt als uiterst middel en zal alleen worden toegepast als er geen andere middelen (meer) voorhanden zijn. Eerst moet worden getracht om minder ingrijpende dwangmiddelen toe te passen zoals bijvoorbeeld een dwangsomveroordeling. De rechtbank zal dan bepalen dat de schuldenaar een dwangsom verschuldigd is voor elke dag dat hij in gebreke blijft met nakoming. Voldoet de schuldenaar (lees: geëxecuteerde) vervolgens niet aan het vonnis, zal hij voor elke dag dat hij niet aan het vonnis voldoet, dwangsommen verbeuren die vervolgens kunnen worden geïnd. Een dwangsomveroordeling is niet mogelijk als de te leveren prestatie een geldvordering betreft.
Om lijfsdwang te kunnen toepassen moet voldaan zijn aan de volgende voorwaarden:
De schuldenaar voldoet niet aan hetgeen in het vonnis is bepaald;
De schuldenaar – die bij vonnis is veroordeeld tot het verrichten van een bepaalde prestatie – is redelijkerwijs in staat om aan het vonnis te voldoen;
Alternatieve, minder ingrijpende executiemiddelen zoals beslag en dwangsom hebben geen baat gehad;
Er is geen sprake van betaling van een geldsom (m.u.v. alimentatie) maar voor het leveren van een andere prestatie .