Ontbinding van een overeenkomst is een van de wijzen waarop een overeenkomst ophoudt te bestaan. Een schuldeiser kan van de algemene ontbindingsbevoegdheid in art. 6:265 BW gebruik maken als de wederpartij is tekort geschoten in de nakoming van de overeenkomst. In dat geval kan de schuldeiser de overeenkomst ontbinden, tenzij er sprake is van een geringe afwijking die ontbinding van de overeenkomst niet rechtvaardigt.
Door ontbinding ontstaan ongedaanmakingsverbintenissen. Beide partijen zijn verplicht om de reeds ontvangen prestaties ongedaan te maken. Als dit niet mogelijk is, of als de aard van de prestatie ongedaanmaking verhindert, treedt vervangende schadevergoeding in de plaats.
Ontbinding van een overeenkomst kan ook op grond van non-conformiteit (in geval van een consumentenkoop) of ontbinding wegens onvoorziene omstandigheden.
Partijen kunnen, in geval van een overeenkomst tussen een particulier en een bedrijf, een mogelijkheid tot ontbinding niet door middel van algemene voorwaarden uitsluiten.