Door Edward Appelman op 5 september 2019 Leestijd: 2 minutes
Gaan gehuwde of geregistreerd partners met kinderen uit elkaar? Zij kunnen dan een co-ouderschap overeenkomen. In de praktijk blijkt vaak echter dat één of beide ouders hier geen behoefte aan heeft. Mag een ouder een co-ouderchap zomaar weigeren? Óf en zo ja, onder welke voorwaarden dit mag, bespreekt onze advocaat personen- en familierecht.
Betekenis co-ouderschap
Co-ouderschap, zorgregeling, omgangsregeling en ouderschapsregeling zijn verschillende termen. Ze betekenen echter in principe hetzelfde. Co-ouderschap is een bijzondere variant omdat de ouders de zorgtaken gelijkelijk verdelen. Dat heeft fiscale voordelen. Co-ouderschap is verder niet wettelijk geregeld: in deze bijdrage wordt daarom zoveel mogelijk stilgestaan bij de voorwaarden voor het
weigeren van een omgangsregeling. Die zijn nagenoeg hetzelfde.
Is co-ouderschap verplicht?
Het is een misverstand dat een ouder is verplicht is om mee te werken aan een co-ouderschap. Wel is een
ouderschapsplan verplicht als gehuwde of geregistreerde ouders uit elkaar gaan. In het ouderschapsplan moeten de ouders dan afspraken maken over onder meer de verdeling van de zorgtaken.
Co-ouderschap weigeren
Weigert een ouder co-ouderschap? Dat betekent in de praktijk vaak dat co-ouderschap niet mogelijk is. Een voorwaarde hiervoor is namelijk dat de ouders goed onderling kunnen communiceren. De ouders kunnen alsnog proberen met behulp van mediation onderlinge afspraken te maken. Een advocaat kan de ouders hier ook in bijstaan. Soms komen zij dan alsnog tot een oplossing.
Zorgregeling door rechtbank
Komen er ouders er niet uit? Dan kan de rechtbank een regeling vaststellen. Dit is echter geen co-ouderschap. Hoe de verdeling eruit ziet, hangt af van de
leeftijd van het kind. De rechtbank kijkt daarbij ook voornamelijk naar de belangen van het kind.
Wijziging ouderlijk gezag
Bekleedt de rechtbank na de ontbinding van het huwelijk of
geregistreerd partnerschap één van de ouders met het gezag? Dan heet dit
eenhoofdig gezag. Een co-ouderschap is dan logischerwijs uitgesloten. Wel kan de rechtbank een omgangsregeling vaststellen. Is er sprake van gezamenlijk gezag? Dan heet dit een
zorgregeling. De rechtbank weigert een zorg- of omgangsregeling als:
a.omgang ernstig nadeel zou opleveren voor de geestelijke of lichamelijke ontwikkeling van het kind, of
b.de ouder of degene die in een nauwe persoonlijke betrekking staat tot het kind kennelijk ongeschikt of kennelijk niet in staat moet worden geacht tot omgang, of
c.het kind dat twaalf jaren of ouder is, bij zijn verhoor van ernstige bezwaren tegen omgang met zijn ouder of met degene met wie hij in een nauwe persoonlijke betrekking staat heeft doen blijken, of
d.omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind.
Co-ouderschap: communicatie en vertrouwen
Omdat de wet geen bepalingen bevat over co-ouderschap, zijn de voorwaarden daarom ook anders. De rechtspraak stelt als uitgangspunt dat er sprake moet zijn van goede onderlinge communicatie en vertrouwen. Alleen als de ouders hieraan voldoen kunnen zij afspraken maken die in het belang van het kind zijn.
