Een geschil waarbij partijen kiezen om arbitrage toe te passen, een vorm van alternatieve geschillenbeslechting. Bij arbitrage wordt de gang naar de gewone rechter uitgesloten en wordt het geschil beslecht door arbiters. Net als bij een gewone procedure bij de rechter eindigt deze procedure met een (arbitraal) vonnis.
Arbitrage kan alleen worden toegepast indien partijen zulks voorafgaand of ten tijde van het ontstaan van het geschil zijn overeengekomen. Als tussen partijen een geldige arbitrageovereenkomst (arbitraal beding) bestaat en de wederpartij zich op die overeenkomst beroept, zal de gewone rechter zich onbevoegd verklaren. Slecht onder bepaalde omstandigheden is het mogelijk om onder een overeenkomst van arbitrage uit te komen, bijvoorbeeld indien de wederpartij -in verband met de relatief hoge kosten van arbitrage- bewust ervoor heeft gekozen om (toekomstige) geschillen te onderwerpen aan arbitrage en zulks het nagenoeg onmogelijk maakt voor de andere partij om het geschil ter beoordeling aan een arbiter voor te leggen.
Vooral in het bedrijfsleven is het niet ongebruikelijk dat vooral in (grote) contracten een arbitraal beding wordt opgenomen. Zulks kan ook blijken uit de algemene voorwaarden. In het contract kunnen partijen ook bepalen bij welk arbitrage-instituut de eventuele geschillen zullen worden voorgelegd. In geval van internationale overeenkomsten c.q. partijen kan in het contract worden bepaald in welk land, bij welk arbitrage-instituut en in welke procestaal het geschil zal worden afgedaan.