Dringend eigen gebruik is een term binnen het huurrecht. Dringend eigen gebruik is één van de beëindigingsgronden voor een huurovereenkomst voor een woonruimte of middenstandsbedrijfsruimte (ook wel: 290-bedrijfsruimte).
Er is sprake van dringend eigen gebruik als de verhuurder de ruimte daadwerkelijk nodig heeft voor eigen gebruik. Voorwaarde is dat van hem niet kan worden gevergd de huurovereenkomst te verlengen. In dat geval komt het aan op een afweging van de belangen tussen de verhuurder en de huurder.
Bij de verhuur van bedrijfsruimte is het begrip dringend eigen gebruik ruimer. Dat betekent dat de huurder van een bedrijfsruimte in dat opzicht minder huurbescherming geniet dan de huurder van een woonruimte.