Het recht van retentie (ook wel: retentierecht) is de bevoegdheid van een schuldeiser om zijn prestatie uit hoofde van een overeenkomst op te schorten totdat de schuldenaar zijn prestatie heeft voldaan. Een voorbeeld is een fietsenmaker, die een gerepareerde fiets onder zich houdt totdat zijn wederpartij de verschuldigde prijs voor reparatie heeft voldaan.
Het recht van retentie is een uitwerking van het algemene opschortingsrecht en vormt een uitzondering op de algemene regel dat een eigenaar zijn eigendom van een ander kan opeisen. De schuldenaar verkrijgt op een aantal punten dezelfde rechten als de eigenaar van het goed. Hij mag de zaak (tijdelijk) achterhouden en kan het goed terugvorderen mocht een ander het goed van hem afnemen. De schuldenaar mag het recht van retentie alleen gebruiken bij specifiek in de wet geregelde gevallen. Mocht hij onjuist gebruik maken van het recht van retentie, kan hij onder omstandigheden op basis van onrechtmatige daad of wanprestatie schadeplichtig zijn jegens de andere partij.