Dwaling houdt in dat een partij een verkeerde veronderstelling van zaken heeft gehad bij het sluiten van de overeenkomst. Als hij de overeenkomst niet zou hebben gesloten bij een juiste voorstelling van zaken, is er sprake van dwaling. In zulke gevallen is de overeenkomst vernietigbaar. De rechtshandeling die tot de overeenkomst heeft geleid kan dan worden vernietigd.
Dwaling kan ontstaan om verschillende redenen. Een voorbeeld kan zijn dat er geen informatie is gegeven door de wederpartij, terwijl die dit wel had behoren te geven. Of dat de wederpartij verkeerde informatie heeft gegeven. Een voorbeeld van dwaling is wanneer een particulier een antieke kast koopt bij een winkel. Als na aankoop blijkt dat de kast houtworm bevat, zal de particulier een geslaagd beroep op dwaling kunnen doen en de overeenkomst kunnen vernietigen. Wél heeft de particulier in een aantal gevallen een onderzoeksplicht. Echter, de wederpartij heeft een mededelingsplicht en blijkens de jurisprudentie gaat de mededelingsplicht van de verkoper vóór de onderzoeksplicht van de koper. Stel dat de verkoper in dit geval niet wist dat de antieke kast houtworm bevatte, zal er sprake zijn van wederzijdse dwaling. Afhankelijk van de verdere omstandigheden van het geval zal een dwalingsvordering door de koper in dat geval niet snel worden toegewezen. De koper heeft dan namelijk een verdergaande onderzoeksplicht.
Een partij die een beroep doet op dwaling, kan de overeenkomst buitengerechtelijk vernietigen.