Sociale activering is houdt in dat een uitkeringsgerechtigde krachtens onbeloond maatschappelijk zinvolle activiteiten verricht. Deze dienen te zijn gericht op arbeidsinschakeling. Als arbeidsinschakeling nog niet mogelijk is, dan dient de sociale activering gericht te zijn op zelfstandige maatschappelijke participatie. Achterliggende reden voor de sociale activering is dat de stap naar een betaalde baan in sommige gevallen te groot kan zijn. Als de belanghebbende bijvoorbeeld persoonlijke omstandigheden niet veel contact meer heeft met de buitenwereld, kan sociale activering worden ignezet om contacten te herstellen of te versterken.
Voorbeelden van sociale activering zijn vrijwilligers- en buurthuiswerk, proefplaatsing of een leerwerkstage. De gemeente kan bepalen welke activiteiten worden geschaard onder sociale activering.