De bepaling in een contract, statuten of algemene voorwaarden waarin partijen overeenkomen dat toekomstige geschillen zullen worden onderworpen aan arbitrage. In dat geval zijn partijen niet in staat om het geschil voor te leggen aan de gewone rechter. In veel opzichten is de procedure van arbitrage vergelijkbaar met een rechtszaak bij de gewone rechter.
Een arbitraal beding wordt ook wel aangemerkt als een overeenkomst van arbitrage. Partijen kunnen ook bij het ontstaan van een geschil overeenkomen het desbetreffende geschil ter beoordeling aan een arbitragecommissie voor te leggen. Dit wordt ook wel een arbitraal compromis genoemd.
Indien partijen een arbitraal beding zijn overeengekomen, is de arbitrageprocedure als volgt.
In hoofdlijnen verloopt de arbitrageprocedure als volgt:
- Één van beide partijen doet een aanvraag voor arbitrage en formuleert daarbij de eis alsmede de gronden. Ook worden daarbij eventuele bewijsstukken ingediend;
- De verweerder reageert op de eis en formuleert eventueel een tegeneis;
- De arbiter kan partijen in de gelegenheid stellen nogmaals (schriftelijk) op elkaars stellingen te reageren;
- Partijen worden in de gelegenheid gesteld hun stellingen mondeling toe te lichten;
- De arbiter kan besluiten tot een descente;
- De arbiter(s) beraden zich en komen tot een schriftelijke uitspraak.