Bewaarneming is de overeenkomst waarbij partijen afspraken dat de ene partij een zaak voor een ander zal bewaren. Op de bewaarnemer rust de plicht om de door de bewaargever overhandigde zaak te bewaren. Hij dient zich als een goed houder te gedragen, dat wil zeggen dat hij alle redelijke voorzorgsmaatregelen treft om de staat van de zaak te bewaren. Dit wordt ook wel aangeduid als de zorgplicht van de bewaarnemer.
Als de bewaarnemer de overeenkomst is aangegaan uit hoofde van beroep of bedrijf, is de bewaargever jegens hem loon verschuldigd. Als partijen over de hoogte hiervan niets overeengekomen zijn, is de bewaargever de op de gebruikelijke wijze berekende loon verschuldigd, of bij gebreke hiervan, een redelijk loon. Ook dient de bewaargever eventuele onkosten van de bewaarnemer te vergoeden en alsook eventuele schade die hij door de bewaarneming heeft geleden.
De overeenkomst van bewaarneming hoeft niet schriftelijk te worden overeengekomen: dat betekent dat velerlei situaties, waarbij de bewaargever een zaak aan de bewaarnemer toevertrouwt, zal kunnen worden aangemerkt als overeenkomst van bewaarneming.