De loongerelateerde uitkering is een van de twee soorten uitkeringen op basis van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen.
Als iemand na twee jaar ziekte WGA heeft, krijgt de persoon meestal een loongerelateerde uitkering. Dit is een tijdelijke uitkering en is gebaseerd op het vroegere loon, het arbeidsverleden en het loon dat momenteel wordt verdiend. De duur van de uitkering hangt af van het aantal jaren dat is gewerkt. Ingeval de werknemer in de periode 36 weken voorafgaand aan het eindigen van het loon minder dan 26 weken heeft gewerkt, dan krijgt de werknemer geen loongerelateerde uitkering maar een vervolguitkering.
Ingeval de werknemer een WW-uitkering kreeg voordat hij ziek werd, ontstaat na twee jaar ziekte recht op een loongerelateerde WGA-uitkering.
De hoogte van de WIA-uitkering is afhankelijk van de vraag of de werknemer werkt. Als de werknemer niet werkt, is de hoogte van de WIA-uitkering 75% van het WIA-maandloon. Als de werknemer wel werkt, is de hoogte van de WIA-uitkering 75% van het WIA-maandloon min 75% van het loon dat met werken wordt verdiend. In dit laatste geval is het totale inkomen voor de WIA-uitkeringsgerechtigde altijd hoger.